Σ^2

Δεν είμαι σε κατάσταση για ψαγμένες φιλοσοφίες κ αναζητήσεις και,και,και...
Μετά από 6ώρες ελληνικής live μουσικής κ κάτι μετρημένα(στο ένα χέρι)ποτ'ηρια κρασί όμως,διαπιστώνω τελικά πόσο πολύ μου λείπεις...
Κ ναι,είανι η αφορμή το ότι έχω ψιλοπιεί κ μ έχουν επηρεάσει τα τραγούδια γιατί μου λείπεις πάντα. Είτε ακούω, είτε δεν ακούω μουσική, είτε πίνω, είτε όχι...
Αλλά...Αλλά...Πολλά αλλά κ καμία πράξη. Πολλά λόγια κ κλάματα χωρίς αποτέλεσμα.
Κ αυτή τη φορά είπα δεν θα ξαναγυρίσω.Για μένα.Κ για σένα.Γιατί είναι άδικο κ για τους δύο. Θα ήθλεα να χτυπήσει το κινητό ενώ ήμουν έξω κ να μου έλεγες να βγω έξω απ το μαγαζί για να ακούγομαι κ να κλαιγόσουν επειδή πονάς κ δεν είσαι εδώ κ να βάζεις μουσική κ να τραγουδάς φάλτσα και να γελάω κ να παρακαλάς να μην κλείσουμε...
Τότε μου έλεγες οτί δεν ήθελες να βγαίνεις με κανέναν.Τώρα δεν μπορώ να βγαίνω εγώ με κανέναν.Γιατί πάντα υπάρχει μία ζυγαριά που γέρνει προς το μέρος σου.Κ στο πόσο καλύτερα θα ήταν αν ήσουν κ εσύ εκεί.Κ όταν μου λένε τα κορίτσια οτί δεν προσπαθώ να συνεχίσω τη ζωή μου δεν απαντάω.Γιατί η απάντηση είναι οτί δεν θέλω.
Κ δεν θέλω γιατί όσες φορές κ αν κοιτάω πίσω, στα λίγα κ στα πολλά που μας ένωναν κ μας χώριζαν ΜΟΝΟ χαμογελάω. Κ αυτά τα λίγα κ τα πολλά τα θέλω πίσω.Ακόμα κ τις άπειρες ώρες στο τηλέφωνο τις θέλω πίσω.Ακόμα κ τα μηνύματα που τα έσβησα, νομίζοντας οτί σβήνω κ εσένα μαζί, τα θέλω πίσω.Ακόμα κ τα φάλτσα.Κ τα μπουζούκια.Ακόμα κ τα άπλυτα δόντια.Ακόμα κ τα σκισμένα παντελόνια.Κ τα ξεπαγιάσματα κ τα πολλά νοσοκομεία.Κ τα λουλούδια που ποτέ δεν έφτασαν στο προορισμό τους.
Κ ξέρω οτί αυτό δεν θα το διαβάσεις ποτέ κ οτί κ να το διαβάσεις μπορεί να μην καταλάβεις...
Αλλά απ αυτήν την ιστορία κατάλαβα εγώ πολλά κ αυτό μου φτάνει.

Αύριο θα ξυπνήσω κ θα είναι όλα αλλιώς.
Το νοιώθω αλλά πιο πολύ το θέλω κ το χρειάζομαι.