Ρόδα είναι κ κατρακυλάει.

Τέλος.Το αποφάσισα, η τύχη με έχει εγκαταλείψει εδώ και αρκετό καιρό.Απλά τόσο καιρό μου χάιδευα τα αυτιά με το να λέω "ρόδα είναι, θα γυρίσει".

Αμ δεεεε.Αμ δεεεε.

Όχι μόνο δεν γυρνάει, αλλά πάει όλο και πιο ανάποδα κ κατρακυλάει προς τα πίσω κ την παίρνουν οι κατηφόρες.

Δεν έπρεπε να βρέξει σήμερα.ΔΕΝ έπρεπε.ΔΕΝ.
Σε βροχή είχαμε γνωριστεί.
Σε βροχή χωρίσαμε.
Σε βροχή είχα μαλώσει με την Η.
Σε βροχή την χάσαμε.
Σε βροχή τον χάσαμε.


Σήμερα έπρεπε να είμαι Χαλκιδική κ να πλατσουρίζω.Κ ας έχω εξεταστική.
Έπρεπε να δω κόσμο.Έπρεπε.
Έπρεπε να γελάσω δυνατά κ να ακουστεί μέχρι τα αυτιά όλων όσων δεν θέλουν να είμαι καλά.

Γιατί ήθελα το απόγευμα να έρθω να σε δω.
Να σου δώσω το παγωτό ή τα παγωτίνια(δεν είχα αποφασίσει ακόμα τι θα πάρω).
Να σου πω περαστικά.
Να μου πεις ευχαριστώ.
Να σου πω οτί το ξέρω οτί το ξέρεις ότι θα είμαι πάντα εδώ αν με χρειαστείς.
Να μου πεις οτί το ξέρεις όντως.
Να σου πω Γεια.
Να μου πεις κ εσύ.

Κ να φύγω.
Έτσι απλά,να μπω στο αυτοκίνητο, να περάσω το πορτοκαλί περίπτερο, να κατέβω την κατηφόρα, να συνεχίσω ευθεία με δυνατά αυτό στο ράδιο,να φτάσω σπίτι, να πάρω τηλ τα ψάρια μου κ να κλαφτώ.

Αλλά το βράδυ θα ήμουν έξω με την ψηλή τη φίλη μου.
Θα πηγαίναμε Ελβις ή Χοτελ, ή όπου ήθελε.

Κ πάλι θα γελούσα κ πάλι θα ξεχνούσα κ πάλι το βράδυ θα ήθελα να μιλήσω με τα ψάρια κ πάλι θα μου λέγαν κ πάλι θα τους έλεγα κ πάλι θα με έπερνε ο ύπνος.

Έβρεξε όμως.
Κ δεν θα γίνει τίποτα απ όλα αυτά.
Κ κυρίως δεν θα έρθω να σου πω περαστικά.
Γιατί η βροχή καθαρίζει.
Από δρόμους μέχρι συνειδήσεις.

Γιατί με βροχή δεν βγαίνω όσο έχω σγουρά μαλλιά.

Τελικά,δεν μου πάει να προγραμματίζω Ή όντως η τύχη με έχει (ξε)γραμμένη;;


(Ούτως ή άλλως, με τέτοιο καιρό ούτε παγωτό, ούτε παγωτίνια μπορούσα να πάρω.
Κ όχι, δεν ήταν αφορμή η βροχή............)