Βιαια.Ασυναισθητα.Αναισθητα.

Δεν ειμαι σιγουρη αν το λενε αναγκη.
Αλλα εχω την αναγκη να μεινω μονη μου.
Οταν λεω μονη μου.Εννοω μονη μου.
Εννοω εγω και τα ντουβαρια.
Εννοω και τους 3[+2]καταδικους μου ανθρωπους.
Και τον Α και τον Θ.
Α, και την Α.Γιατι με κανει και γελαω ασυναισθητα.
Αλλα κανεναν αλλον.
Μα κανεναν.
Δεν μου ειναι απαραιτητοι?
Οχι, μου ειναι ολοι.
Αλλα τωρα θελω ενα διαλειμμα.
Θελω να μου αφιερωθω και να αφιερωσω οπου θελω χωρις ενδομυχους εκβιασμους.
Θελω να βαλω 10πραγματα σε ταξη.
Θελω να ασχοληθω με τοσα πολλα και δεν εχω χρονο.
Δεν με νοιαζει αν θα τα κανω ολα.
Μ αρεσει που τα σκεφτομαι.
Θελω να συνειδητοποιησω τι εχασα και τι κερδισα.
Αλλα μονη μου.
Θελω μια βολτα χωρις να χτυπαει το κινητο.
Το σιχενομαι τελευταια το κινητο.Ειδικα οταν χτυπαει.
Θελω να το πεταξω στον τοιχο με δυναμη και να γινει 1000κομματια.
Και το ρολοι.
Με τους τεραστιους αριθμους να μην μπορεις να ξεφυγεις.
Αριθμοι αχρηστοι.
Ουτως η αλλως ο χρονος ειναι υποκειμενικη εννοια.
Τωρα ας πουμε ειναι 1το βραδυ αλλα εμενα μου φαινεται σαν να ειναι 10το πρωι και εχω ολη την μερα μπροστα μου.
Και βαριεμαι να μιλαω πλεον.
Και να πινω καφεδες και ποτα.
Και να λεω αερολογιες στο fb.
Και να ψαχνω συνεχεια το προφιλ του.
Αισθανομαι μετα απο πολυ καιρο ανετα να μεινω μονη μου.
Και δεν με φοβιζει.
Και θελω και πρεπει να το εκμεταλευτω.
Μου ελεγαν παλια οτι οταν τα βρεις με τον εαυτο σου ειναι σαν να τα εχεις βρει με ολο τον κοσμο.
Δεν τους πιστευα γιατι το θεωρουσα δεδομενο οτι με τον εαυτο σου τα πας καλα εξ αρχης.
Απο τοτε που ενας μπογος μες στα αιματα αρχιζει και ουρλιαζει γεννιεται μ εναν υποστηρικτη, τον εαυτο του.
Αλλα οχι γιατι στη πορεια ειναι αντιμετωπος με το ειδωλο του.
Στον καθρεφτη, στα ματια των δικων του, στα ματια των φιλων του, στα γραπτα και στα αγραφα, στις επιλογες του, στις επιτυχιες και στις αποτυχιες του, στα λογια του, στα παντα του και στα παντα τους.
Αυτοι οι "τους". [αλλο κεφαλαιο και μεγαλο.πολυ μεγαλο.]
Και καποια στιγμη παιρνεις φορα και δινεις μια, ΜΠΑΜ σε ολα και ολους.
ΣΕ ΟΛΑ.
Φτου και απ την αρχη.
Ενα τελος σε μια αρχη συμφιλιωσης.
Αλλα τωρα τους αλλους δεν τους μπορω.
Σου ξαναειπα.
Εγω.Οι 3[+2], ο Α,ο Θ και η Α.
Οι υπολοιποι να βγουν για διαλειμμα.
Κανενας αλλος.Οχι τωρα τουλαχιστον.
Τωρα πρεπει να μεινουν οσοι αντεχουν.
Να με Αντεχουν.
Ειμαι πολυ περιεργη να δω αν εγω θα ειμαι απο αυτους που θα αντεξουν τελικα...

[Να, καπως, ετσι...]
.ειναι που μου πεσε βαρια μες στο παραδεισο η τοση προδοσια.