4/3/12

πολυ σημασια.

το ξερω οτι στο μελλον θα μετανοωσω για πολλα απ οσα -αυθορμητα- λεω κ κανω
κ οτι θα μαθω καποια στιγμη να μετραω μεχρι το 10 πριν πω αυτα που θελω

αλλα μεχρι τοτε θα πρεπει να μαθω να χανω αυτους που θελω να κρατησω
κ να κραταω αυτους που δεν κανουν καμια διαφορα τριγυρω

γιατι μπορει να λενε οτι ο χρονος ειναι αυτος που καθοριζει την σημαντικοτητα κ την σημασια μιας σχεσης
αλλα η μεχρι τωρα εμπειρια μου, μου εχει αποδειξει οτι η πρωτη εντυπωση μπορει να αλλαξει στη πορεια αλλα αν φευγοντας παρατηρησεις ειναι κ αυτη που μενει στο τελος



κ καθως σκεφτομαι ολα αυτα κ ολους αυτους που αναφερομαι
θυμαμαι οτι σαν σημερα θα γιορταζε κ πιθανον να ειμασταν σπιτι του να παραγγελναμε κατι κ αν παιζαμε κανενα επιτραπεζιο
αλλα δεν ειναι εδω κ αν ηταν θα ηταν μεγαλος για επιτραπεζια
κ οσο θυμαμαι τον Θ. τοσο ασημαντα μου φαινονται ολα τα παραπανω τελικα.

3 σχόλια:

atihrastw είπε...

ola ginontai gia kapoio logo.
ps.aresoun ta epitrapezia :)

η τάδε είπε...

Ας πούμε δεν έπρεπε να διαβάσω αυτή την ανάρτηση και να μην αρχίσω να κλαίω ξανά.. Νομίζω δε θα μάθω ποτέ να μετράω μέχρι το δέκα.

Δανάη Κ. είπε...

η αληθεια ειναι πως κι εγω εχω προβλημα με το μετρημα... ουτε μεχρι το ενα δεν φτανω και ΜΠΑΜ τα κανω ολα ενα ματσο σκατα. και δεν ειναι μονο οτι γινομαι εγω χαλια οταν το μυαλο μου εκρηγνυται-ουτως ή αλλως σε μερικα λεπτα το εχω ξεχασει. αυτο που μετραει πιο πολυ και ποτε δεν λαμβανω υπ οψην, ειναι οτι οι αλλοι το θυμουνται. και το θυμουνται εντονα.