εσυ που με κοιτας απο ψηλα,κανε μου παρεα.

ο χρονος λενε κλεινει πληγες.
λενε ειναι γιατρος.
λενε απαλυνει τον πονο της απωλειας.

ΨΕΜΑΤΑ ΛΕΝΕ.

ο χρονος κανει εντονοτερη την απουσια οσων λειπουν.
και η απουσια που δεν καλυπτεται ποτε ειναι γι αυτους που δεν θα γυρισουν ποτε.
αμετακλητα ποτε.

γι αυτους που δεν προλαβαν να ζησουν
αλλα και γι αυτους που εζησαν και αφησαν πισω ολους εμας που μας λειπουν.

για μια μερα θελω να κανω ο,τι θα ηθελαν.
να φιλησω τα παιδια στο Παπανικολαου στο κτιριο "Στοργη" οπως δεν μας αφηναν να φιλαμε εκεινον.
να κρατησω ενα τρεμαμενο χερι και να σκεπασω δυο αρρωστημενα,αδυνατα ποδια σαν τα δικα της.

και αν καμια φορα νομιζετε οτι σας ξεχναω.
μετρηστε τα δακρυα μου.
στο αποτελεσμα θα βρειτε το μεγεθος του κενου που μου κληρονομησατε.