ονομα.ζωο.φυτο.πραγμα.

Πλησιασε.
Δεν δαγκωνω.

Ελα κοντα να με μυρισεις για να καταλαβεις.
Να καταλβεις πως μπορει να μοιαζω με γαιδουραγκαθο αλλα μυριζω σαν τριανταφυλλο.

Και απ οποιον ακουσες οτι δαγκωνω, μεινε μακρια.
Ηταν ο μπογιας της ψυχης μου.
Και δεν μυριζε τιποτα.

Δεν είναι για σένα.Για μένα είναι.

Μια φορα μου ειπε ΕΝΑΣ οτι γυρνουσε ξημερωματα σπιτι του λιωμα απο το ποτο και απ τον "πονο".Και μολις παρκαρε στο σπιτι του εκανε το σταυρο του που ηταν ζωντανος.

Χθες γυρισα εγω στην ιδια κατασταση σπιτι μου.
Μολις ξαπλωσα εκανα το σταυρο μου που ειχε γυρισει ΕΚΕΙΝΟΣ τοτε ζωντανος στο σπιτι του.

4.58πμ

-ανησυχώ παιδάκι μου να οδηγείς νυχτιατικα.

Και εγώ ανησυχώ μαμά για τη μέρα που θα γυρίσω σπίτι «νυχτιατικα» και δεν θα είναι κανένας πίσω απ την πόρτα να ανησυχεί...
Συγγνώμη.Ευχαριστώ.Και σ'αγαπαω.

[Κάποια στιγμή θα μάθω να στα λέω χωρίς να θεωρώ ότι τα ξέρεις ήδη...]

Live your myth.

Χρειάζεσαι καιρό για να θεοποιησεις κάποιον

και μόλις λίγα δευτερόλεπτα για τον απομυθοποιησεις.

{και δεν ξέρω τελικά ποιο είναι το χειρότερο, να είσαι αυτός που απομυθοποιειται ή αυτός που απομυθοποιει.

Εγώ τον μύθο μου θα τον κρατησω για λίγο ακόμα γιατί με την πραγματικότητα κάτι μου παει στραβά}

Προς το παρον.

Θελω παρα πολυ να πω "καλημερα"
και να το εννοω.

Αλλα δεν ξερω αν μπορω.

Καθε "αυριο" και αθλος.
Καθε "χθες" και ευγνωμοσυνη.

Καθε επομενο, οτιδηποτε επομενο, αβεβαιο.
Καθε προηγουμενο, κρυσταλλινο, ευθραυστο, επρεπε να το ειχα χειριστει αλλιως.

Αλλα τωρα συνειδητοποιω ποσο αξια ειχαν ολα τα προηγουμενα.
Τωρα, που δεν μπορω να ειμαι σιγουρη για τα επομενα!

Προς το παρον, καλη η μερα φαινεται!

Βιαια.Ασυναισθητα.Αναισθητα.

Δεν ειμαι σιγουρη αν το λενε αναγκη.
Αλλα εχω την αναγκη να μεινω μονη μου.
Οταν λεω μονη μου.Εννοω μονη μου.
Εννοω εγω και τα ντουβαρια.
Εννοω και τους 3[+2]καταδικους μου ανθρωπους.
Και τον Α και τον Θ.
Α, και την Α.Γιατι με κανει και γελαω ασυναισθητα.
Αλλα κανεναν αλλον.
Μα κανεναν.
Δεν μου ειναι απαραιτητοι?
Οχι, μου ειναι ολοι.
Αλλα τωρα θελω ενα διαλειμμα.
Θελω να μου αφιερωθω και να αφιερωσω οπου θελω χωρις ενδομυχους εκβιασμους.
Θελω να βαλω 10πραγματα σε ταξη.
Θελω να ασχοληθω με τοσα πολλα και δεν εχω χρονο.
Δεν με νοιαζει αν θα τα κανω ολα.
Μ αρεσει που τα σκεφτομαι.
Θελω να συνειδητοποιησω τι εχασα και τι κερδισα.
Αλλα μονη μου.
Θελω μια βολτα χωρις να χτυπαει το κινητο.
Το σιχενομαι τελευταια το κινητο.Ειδικα οταν χτυπαει.
Θελω να το πεταξω στον τοιχο με δυναμη και να γινει 1000κομματια.
Και το ρολοι.
Με τους τεραστιους αριθμους να μην μπορεις να ξεφυγεις.
Αριθμοι αχρηστοι.
Ουτως η αλλως ο χρονος ειναι υποκειμενικη εννοια.
Τωρα ας πουμε ειναι 1το βραδυ αλλα εμενα μου φαινεται σαν να ειναι 10το πρωι και εχω ολη την μερα μπροστα μου.
Και βαριεμαι να μιλαω πλεον.
Και να πινω καφεδες και ποτα.
Και να λεω αερολογιες στο fb.
Και να ψαχνω συνεχεια το προφιλ του.
Αισθανομαι μετα απο πολυ καιρο ανετα να μεινω μονη μου.
Και δεν με φοβιζει.
Και θελω και πρεπει να το εκμεταλευτω.
Μου ελεγαν παλια οτι οταν τα βρεις με τον εαυτο σου ειναι σαν να τα εχεις βρει με ολο τον κοσμο.
Δεν τους πιστευα γιατι το θεωρουσα δεδομενο οτι με τον εαυτο σου τα πας καλα εξ αρχης.
Απο τοτε που ενας μπογος μες στα αιματα αρχιζει και ουρλιαζει γεννιεται μ εναν υποστηρικτη, τον εαυτο του.
Αλλα οχι γιατι στη πορεια ειναι αντιμετωπος με το ειδωλο του.
Στον καθρεφτη, στα ματια των δικων του, στα ματια των φιλων του, στα γραπτα και στα αγραφα, στις επιλογες του, στις επιτυχιες και στις αποτυχιες του, στα λογια του, στα παντα του και στα παντα τους.
Αυτοι οι "τους". [αλλο κεφαλαιο και μεγαλο.πολυ μεγαλο.]
Και καποια στιγμη παιρνεις φορα και δινεις μια, ΜΠΑΜ σε ολα και ολους.
ΣΕ ΟΛΑ.
Φτου και απ την αρχη.
Ενα τελος σε μια αρχη συμφιλιωσης.
Αλλα τωρα τους αλλους δεν τους μπορω.
Σου ξαναειπα.
Εγω.Οι 3[+2], ο Α,ο Θ και η Α.
Οι υπολοιποι να βγουν για διαλειμμα.
Κανενας αλλος.Οχι τωρα τουλαχιστον.
Τωρα πρεπει να μεινουν οσοι αντεχουν.
Να με Αντεχουν.
Ειμαι πολυ περιεργη να δω αν εγω θα ειμαι απο αυτους που θα αντεξουν τελικα...

[Να, καπως, ετσι...]
.ειναι που μου πεσε βαρια μες στο παραδεισο η τοση προδοσια.

Όπως πέφτει η βροχή,πεφτω κ εγώ.

Χειμωνιασε.
Η κουβέρτα και τα μακρυμανικα είναι απαραίτητα δηλαδή.
Φυσάει.
Τα φύλλα του δέντρου δίπλα στο παράθυρο χτυπάνε το τζαμί.
Έτσι όπως θέλω να τον χτυπησω.
Δυνατά αλλά απαραίτητα.
Γιατί όσο περνάει ο καιρός η απουσία του μου αποδεικνύει ότι αξιζε όλη την ταλαιπωρία.
Γιατί θα την ξαναπερνουσα αν...αλλά δεν...
Το σημερινό βράδυ μου θύμισε ένα άλλο βράδυ.
Ένα βράδυ που τα πόδια μου δεν τα ζεσταινε ο σκύλος μου όπως τώρα, αλλά τα πόδια του.
Τουλάχιστον με τον σκύλο μου θα είμαστε πάντα μαζί.
Ενώ με τους ανθρώπους το πάντα δεν υπάρχει.
Κρίμα.
Μάλλον.

εσυ που με κοιτας απο ψηλα,κανε μου παρεα.

ο χρονος λενε κλεινει πληγες.
λενε ειναι γιατρος.
λενε απαλυνει τον πονο της απωλειας.

ΨΕΜΑΤΑ ΛΕΝΕ.

ο χρονος κανει εντονοτερη την απουσια οσων λειπουν.
και η απουσια που δεν καλυπτεται ποτε ειναι γι αυτους που δεν θα γυρισουν ποτε.
αμετακλητα ποτε.

γι αυτους που δεν προλαβαν να ζησουν
αλλα και γι αυτους που εζησαν και αφησαν πισω ολους εμας που μας λειπουν.

για μια μερα θελω να κανω ο,τι θα ηθελαν.
να φιλησω τα παιδια στο Παπανικολαου στο κτιριο "Στοργη" οπως δεν μας αφηναν να φιλαμε εκεινον.
να κρατησω ενα τρεμαμενο χερι και να σκεπασω δυο αρρωστημενα,αδυνατα ποδια σαν τα δικα της.

και αν καμια φορα νομιζετε οτι σας ξεχναω.
μετρηστε τα δακρυα μου.
στο αποτελεσμα θα βρειτε το μεγεθος του κενου που μου κληρονομησατε.

Ψαξε ονομα για αυτο το ηλεκτρονικο(*)

Κ αν καποιους τους ενοχλω
κ τους δημιουργω δυσφορια
κ δεν τους αρεσω
κ δεν με πανε
κ δεν θελουν να με βλεπουν, να με ακουν, να μου μιλανε

μπορουν απλα να αποχωρησουν απ τη ζωη μου κ την καθημερινοτητα μου.

Σιγουρα μπορω να ζησω κ χωρις αυτους.

Κανεις δεν ειναι τελειος κ κανεις δεν ζει για παντα.
Αν μπορεσεις να δωσεις, δωσε.
Αν μπορεσεις να με κανεις ευτυχισμενη, κανε με.

Κανεις δεν το απαιτησε.
Αν θελεις κ αν μπορεις το κανεις.
Αν οχι, σιγουρα καποιος αλλος θα θελει κ θα μπορει, ασε χωρο για τους αλλους λοιπον

κ ψαξε το παζλ που σου ταιριαζει να το συμπληρωσεις.

Κ ετσι οπως θα "κουμπωνεις" διπλα στο αλλο κομματι θα καταλαβεις οτι η αξια κ ο χρονος που δινεις στους ανθρωπους ειναι τελικα αυτα που αφαιρεις απ τον εαυτο σου

γι αυτο κοιτα να αφαιρεις αξια απο εσενα οταν κατι πραγματικα αξιζει.

Δεν θυμωνω.
Ουτε γελαω.
Απλα κοιμαμαι ησυχη το βραδυ[για αρχη].
Η συνεχεια ειναι στο χερι σου...
Εφοσον ξεθολωσουν τα ματια σου απ την ομιχλη που εχει δημιουργησει η αλαζονεια σου
ειμαι σιγουρη οτι θα μπορεις κ καλυτερα.
Απ τα χειροτερα δεν χορτασες?
Χορτασες.

>>Στη προσπαθεια να με "πατησεις" βρηκες μπανανοφλουδα.Ξαναπροσπαθησε, βαζοντας αλλα 50λεπτα στη θυριδα.(*)

Η πιο σταθερη μου σχεση.

Σε παρακαλω, να μου κρατας παντα μια θεση διπλα σου,
το ξερω οτι πλεον μεγαλωσες κ δεν το εχεις αναγκη
αλλα ποτε δεν σου ειπα οτι αυτη η αναγκη ειναι δικη μου.

Χρονια Πολλα αδερφακι.

τικ-τοκ

2φορες κοιταω το ρολοι καθε μερα.

μια την ωρα που κοιμασαι το βραδυ οσο θα πινω τα ποτα μου και
αλλη μια οταν γυρναω σπιτι το πρωι.

και δεν μου ειπες χρονια πολλα φετος.και θα στο κραταω μεχρι να σταματησω να κατηγορω εσενα που τα ποδια μου τα εχω κολλησει με κολλα στο ιδιο σημειο εδω και 4 ,πλεον, χρονια.

Χρονια μας πολλα.

Φερε τον αναπτηρα.Εχω την τουρτα.

Ενα ακομα κερακι θα προστεθει.
Ενας χρονος περασε.
Πολλα λαθη ακομη καταλογηστηκαν.
Πολλες κουβεντες ειπωθηκαν.
Μέιλ αναπαντητα στο ινμποξ.
Κενα συμπληρωθηκαν.
Δημιουργηθηκαν καινουρια.
Μπυρες στο μπαλκονι.
Κρασιά στη Βαλαωριτου.
Ασχημα περασαν.
Ομορφα ερχονται(ελπιζω).


Και οσο θα ακουω γελια και φωνες απ το σαλονι θα ειμαι ευτυχισμενη*

WC

Η πιο διασκεδαστικη και δημιουργικη στιγμη των τελευταιων βδομαδων ειναι το βραδυ,
πριν κοιμηθω,
οταν ειμαι στον νιπτηρα της τουαλετας
για να πλυνω τα δοντια μου
κ προσπαθω να στοχευσω την μαστιχα απο το στομα μου να καταληξει στη λεκανη.


*Ελπιζω να βελτιωθει η κατασταση.Κ αν οχι, τουλαχιστον να πετυχαινω στον στοχο.

Σε ολους,στον καθενα ξεχωριστα κ σε κανενα συγκεκριμενο.

Απορω με τον εαυτο μου πως μου επιτρεπω να ανοιγω τον στομα μου ωρες που δεν πρεπει.Κ εσυ το ιδιο θα απορεις.

ΟΛΟΙ.
Εχουμε περασει καλα. Κ μαζι. Κ χωρια. Κ με αλλους. Κ μ εκεινους. Με τους ιδιους και με διαφορετικους.
Εχουμε γελασει κ ξεσηκωναμε ολοκληρη πολυκατοικια στο ποδι.
Εχουμε κλαψει κ ξυπνουσαμε μπαμπαδες, μαμαδες, φιλους, γειτονες για μια παρηγορια.
Εχουμε αγορασει ολοκληρο καταστημα με ρουχα κ κλαιγαμε για μερες τις απωλειες.
Εχουμε γινει λιαρδα κ περιμενουμε ταξι με προορισμο "στο περιπου".
Εχουμε φωτογραφιες απο διακοπες με αγνωστους τριγυρω.
Εχουμε αδυναμιες.
Ειχαμε γκομενους, ειχατε γκομενες, καποιοι τους εχουν ακομα, καποιοι αλλοι οχι, καποιοι παντρευτηκαν, καποιοι χωρισαν, καποιοι εχουν κ παιδια, καποιοι αλλοι οχι.
Ειχαμε φιλους, ναι υπηρχαν κ τετοιοι για ορισμενους κ για μενα.
Ειχαμε ολοι απο κατι.

Δεν ξερω.Ειχαμε τα παντα.Εχουμε τα παντα.Ολοι κ ο καθενας χωριστα.

Κ αναλωνομαστε στο τι μου ειπε κ τι του ειπα κ τι μου απαντησε.
Γιατι?
Για να την πει ο ενας καλυτερα απ τον αλλον?
Κ μετα τι?
Μετα συζητηση στη συζητηση για το αν τα ειπαμε σωστα.
Κ αναλωνομαστε σε κακοβουλα σχολια κ σε κρισεις αφ υψηλου.
Κ κοιταμε με μισο ματι, εκεινο το ματι το αισχρο που μετα σε πιανει πονοκεφαλος.
Γλωσσοφαγια ρε φιλε, ασχημο πραγμα, κυριως να το κανεις εσυ.Οι αλλοι ας κανουν ο,τι θελουν.
Κ κρινουμε, κ δεν μας αρεσει κ σιχενομαστε κ γελαμε σατανικα κ αηδιες.

Κ γινομαστε μαλλια κ κουβαρια.ΤΖΑΜΠΑ.

Τζαμπα γιατι αυριο μπορει να μην αναπνεω οσο καλα κ αν "στην ειπα" ή μπορει να μην σε ξαναδω ποτε κ να με θυμασαι παντα σαν "εκεινος ο μαλακας, ουτε τον θυμαμαι".
Μπορει αυριο να εχεις φυγει ηδη η μπορει κ να φυγω εγω.
Κ αν δεν φυγει κανενας ποτε δεν θα ειμαστε οπως πριν "το μεγαλο ξεστομισμα".

Ενα συγγνωμη ειναι ρε γαμωτο.πες το την τυχη μου.πες το.δειξτο.ζωγραφισε το.

Συγγνωμη που μιλησα ετσι.Αληθεια συγγνωμη.Ναι ειχα νευρα.Αλλα μπορω να τα κανω περα γιατι αυριο μπορει να μην αναπνεεις η μπορει να μην αναπνεω εγω.

Να αναπνεεις θελω.Να αναπνεουμε.Να περπαταμε.Να γελαμε.Να μιλαμε.Ο καθενας μονος κ ολοι μαζι.

Αρκει.Κ ολα τα αλλα ειναι λεπτομερειες.

Ολα τα αλλα θα τα βρουμε στη πορεια.Κ αν δεν τα βρουμε, δεν χαθηκε ο κοσμος, θα τα βρουμε με αλλους.Κ θα ξαναποτυχουμε κ θα τα ξαναβρουμε.Ολοι μαζι κ ο καθενας χωριστα.

Γι αυτο σου λεω, ασε τις γκριματσες, ασε τα μεγαλα λογια, ασε τα σχολια, ασε τα περιεργα βλεμματα, ασε τα σατανικα χαμογελα, ασε τα παραπονα, ασε τους εγωισμους, ασε τα πολλα, ασε κ τα λιγα, ασε με στα νευρα μου, ασε τα χαπια, ασε τα πολιτικα, ασε τα οικονομικα, ασε την τηλεοραση, ασε τη μπαλα, ασε το μαλλι, ασε τα ρουχα, ασε τους καθρευτες, αστα ολα.

Εμεις μιλαμε τωρα.Δωσε σημασια.Σε ολους κ στον καθενα χωριστα.

Γελα ρε.Γελα πραγματικα.Γελα με την καρδια σου.Γελα με τα αστεια.Οχι μ εκεινον ουτε με τον αλλον.Γελα με σενα, εχει περισσοτερη πλακα.

Σημερα ειμαστε εδω.Για αυριο δεν ξερω.

Ελπιζω να ειμαστε κ να μην εχει φυγει κανεις.

Are you really sure that a floor can't also be a ceiling?

Πφ.Πφ.Κ πάλι Πφ.

Όπως συνηθίζεται κ σ αυτή την εξεταστική πήρα δύο-τρία περιοδικά παραπάνω το μήνα και 2-3DVD (αμερικανιές τέρμα, από αυτές που στο τέλος κάποια φιλιέται με κάποιον κ σηκώνεται ένα γήπεδο ολόκληρο και χειροκροτάει...) γιατί ως γνωστόν στο διάλειμμα απ το διάβασμα, ΔΕΝ βγαίνεις έξω για να μην χάσεις χρόνο, αλλά κάνεις κάτι που σ ευχαριστεί στο σπίτι ώστε να συνεχίσεις μετά από λίγο πάλι το διάβασμα κ πάει λέγοντας.

Πάρα πολύ ωραία όλα.Τέλεια.Τόσο τέλεια που αναρωτιέσαι "Γίνεται να είναι πραγματικά?" μέσα στο ροζ δωματιάκι σου, με τις 2-3Barbie που κράτησες απ το δημοτικό, το σκυλάκι σου με το κόκκινο κολάρο που θα ήθελες να μοιάζει με της Paris Hilton αλλά μοιάζει περισσότερο με τον αλήτη,ούτε καν την Λαιδη, την Carrie σε αφίσα κ στο youtube να παίζει Carrie's closet κ.....

ΟΧΙ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ.


-Αυτός που σ αρέσει σίγουρα σε θέλει αλλά δεν έχει το θάρρος να στο δείξει.-
ΡΟΝΓΚ.
-Αυτός που σ αρέσει απλά δεν σε γουστάρει κ σ έχει γραμμένη όσο δεν πάει.-


-Μπορείς να χάσεις 12κιλά σε 12μέρες για να βγεις στην παραλία.-
ΡΟΝΓΚ.
-Μπορείς να μην τρως όλο το χειμώνα ώστε να έχεις χάσει μωρή καμιά 15κιλά μέχρι τον Ιούνιο.-


-Αυτό το μαγιώ πάει σε όλους τους σωματότυπους.-
ΡΟΝΓΚ.
-Αν πήγαινε σε όλους τους σωματότυπους δεν θα το έβαζαν σε μία δίμετρη κουκλάρα να το διαφημίζει.-


-Αυτά τα φορέματα είναι της μόδας και πρέπει ΟΛΕΣ να έχουμε από ένα.-
ΡΟΝΓΚ.
-Αυτά τα φορέματα είναι της μόδας αλλά εσένα δεν σου πάει, έχεις και καθρέφτη γαμώτη μου.-


-Το καλοκαίρι αυτό ενδείκνυται να το περάσεις με ήλιο, θάλασσα κ το αγόρι σου.-
ΡΟΝΓΚ.
-Με ήλιο ΝΑΙ, με θάλασσα όσες μέρες βαστάει η τσέπη σου και το αγόρι σου μην το δένεις κόμπο.-


-Θέλετε μαύρισμα μέσα σε λίγες ώρες?Αυτή η κρέμα θα σας προσφέρει το αποτέλεσμα που θέλετε.-
ΡΟΝΓΚ.
-Αυτή η κρέμα θα σας λερώσει όλα τα ρούχα με τις χρωματικές ουσίες που περιέχει κ θα γίνεις κ ρεζίλι αν υδρώσεις κ αρχίζει κ στάζει χρώμα.Ίου.-


-Ο τάδε-διάσημος θα είναι διακοπές στο τάδε-μέρος όλο τον Ιούλιο.-
ΡΟΝΓΚ.
-Βλέπεις πουθενά να λέει οτί κ εσύ θα είσαι στο ίδιο μέρος?Κ άντε κ να είσαι, υπάρχει περίπτωση αυτός να μένει στα Rooms-to-let "Θεία Λένη"??-


-Μην σκέφτεστε τίποτα κ χαρείτε τις διακοπές σας.-
ΡΟΝΓΚ.
-Δεν θέλει σχόλια καν.-


-Απαλαχτείτε απ την τριχοφυϊα(...).-
ΡΟΝΓΚ.
-Ό,τι κ αν λέει παρακάτω, απ την τριχοφυϊα και γκουρου των τριχών να φέρεις δεν θα απαλλαχτείς.-


-Tips για να προσεγγίσεις έναν θεό τουρίστα.-
ΡΟΝΓΚ.
-Αφού καταπιείς τη γλώσσα σου 8φορές θυμίσου τι έλεγε το άρθρο κ πες τα στα ισπανικά.(Το θέλω σε βίντεο)-


-Τρόποι για να μην ξοδέψεις μία περιουσία στις διακοπές σου.-
ΡΟΝΓΚ.
-Δεν διάβασα τους τρόπους καν, αλλά η εμπειρία μου, μου λέει ότι πάλι άφραγκη θα γυρίσω σπίτι κ θα κλαψουρίζω να ελεήσει ο μπαμπάς για να βγω για μία μπύρα.-


-Πως θα καταλάβεις ότι το αγόρι σου είναι ο πρίγκιπας που περίμενες.-
ΡΟΝΓΚ.
-Βγες στο μπαλκόνι κ δες αν υπάρχει κανένα άλογο από κάτω.Υπάρχει?Στα λόγια μου έρχεσαι...-


-Υπάρχουν κ αλλού πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια.-
ΡΟΝΓΚ.
-Μέχρι να τις βρεις η Σόφτεξ θα σου έχει στείλει ευχαρηστήριο γράμμα που την τίμησες τόσο πολύ.-


-Μέσα στη βροχή ο απαυτούλης, τρέχει πίσω απ την απαυτούλα κ την πιάνει κ της λέει με δάκρυα στα μάτια "I love you".
ΡΟΝΓΚ.
-Καταρχήν σιγά μην βρέξει τα All-Star για να σε κυνηγάει.-


-Φωτιές.Πυροτεχνήματα.Χρώματα.Φιλιά.Αγκαλιές.Σαμπάνιες.Μπαλόνια.Φωτια στην άμμο.Κ μία παρέα μέσα στα γέλια κ στις φωνές να χαίρεται.-
ΡΟΝΓΚ.
-Εεεεε, ναι......Η δικιά μου η παρέα λέει να μείνει σπίτι για σήμερα.-


-Μύρισε το άρωμα της στον πέμπτο όροφο.Έτρεξε να την προλάβει.Έμαθε απ τον θυρωρό με το ωραίο σακάκι ότι το αεροπλάνο της πετάει σε λίγη ώρα.Μπήκε στο ταξί.Έγινε το ταξί αεροπλάνο κ έφτασε στο αεροδρόμιο κ την πρόλαβε.-
ΡΟΝΓΚ.
-Για να τα πάρουμε απ την αρχή τα πράγματα.Είμαι σίγουρη ότι κ στην δική σας περίπτωση ο δικός σας είχε βουλωμένη μύτη.-


-Πήγε ταξίδι αστραπή απ την Αγγλία στην Νέα Υόρκη για να τον βρει κ να του πει μία λέξη κ να φύγει "I missed you".-
ΡΟΝΓΚ.
-Στο What's up θα του στείλω ένα μήνυμα για να μου έρθει κ πιο οικονομικά.-




Είμαι σίγουρη ότι οι περισότεροι από αυτούς που τα γράφουν όλα αυτά(τα άρθρα κ τα σενάρια), τα γράφουν για να τα πιστέψουν κ οι ίδιοι.Για να υπάρχει μία ευχάριστη νότα κ για να μας γεμίσουν αισιοδοξία κ ελπίδες.


Παρ' όλα αυτά εγώ λέω να μείνω στο διαμέρισμα μου, με τήν αδερφή μου να βλέπει Σταρ, με την μαμά μου να στύβει χυμούς πορτοκάλι, τον σκύλο μου να κοιμάται στα πόδια μου, τα comments της Σ. που με κάνουν κ γελάω, τις αναπάντητες κλήσεις της Α. στο κινητό για να πάμε για μπύρα, το μέιλ που περιμένει μία απάντηση, το hand held για την αποτρίχωση, την ρίζα που πρέπει να πάω να βάψω, τα πεταμένα ρούχα πάνω στο κρεβάτι και τις στοίβες βιβλία κ σημειώσεις που με περιμένουν να τα διαβάσω...

Τα πράγματα έχουν την σημασία που τους δίνουμε εμείς.Σωστά?

Ρόδα είναι κ κατρακυλάει.

Τέλος.Το αποφάσισα, η τύχη με έχει εγκαταλείψει εδώ και αρκετό καιρό.Απλά τόσο καιρό μου χάιδευα τα αυτιά με το να λέω "ρόδα είναι, θα γυρίσει".

Αμ δεεεε.Αμ δεεεε.

Όχι μόνο δεν γυρνάει, αλλά πάει όλο και πιο ανάποδα κ κατρακυλάει προς τα πίσω κ την παίρνουν οι κατηφόρες.

Δεν έπρεπε να βρέξει σήμερα.ΔΕΝ έπρεπε.ΔΕΝ.
Σε βροχή είχαμε γνωριστεί.
Σε βροχή χωρίσαμε.
Σε βροχή είχα μαλώσει με την Η.
Σε βροχή την χάσαμε.
Σε βροχή τον χάσαμε.


Σήμερα έπρεπε να είμαι Χαλκιδική κ να πλατσουρίζω.Κ ας έχω εξεταστική.
Έπρεπε να δω κόσμο.Έπρεπε.
Έπρεπε να γελάσω δυνατά κ να ακουστεί μέχρι τα αυτιά όλων όσων δεν θέλουν να είμαι καλά.

Γιατί ήθελα το απόγευμα να έρθω να σε δω.
Να σου δώσω το παγωτό ή τα παγωτίνια(δεν είχα αποφασίσει ακόμα τι θα πάρω).
Να σου πω περαστικά.
Να μου πεις ευχαριστώ.
Να σου πω οτί το ξέρω οτί το ξέρεις ότι θα είμαι πάντα εδώ αν με χρειαστείς.
Να μου πεις οτί το ξέρεις όντως.
Να σου πω Γεια.
Να μου πεις κ εσύ.

Κ να φύγω.
Έτσι απλά,να μπω στο αυτοκίνητο, να περάσω το πορτοκαλί περίπτερο, να κατέβω την κατηφόρα, να συνεχίσω ευθεία με δυνατά αυτό στο ράδιο,να φτάσω σπίτι, να πάρω τηλ τα ψάρια μου κ να κλαφτώ.

Αλλά το βράδυ θα ήμουν έξω με την ψηλή τη φίλη μου.
Θα πηγαίναμε Ελβις ή Χοτελ, ή όπου ήθελε.

Κ πάλι θα γελούσα κ πάλι θα ξεχνούσα κ πάλι το βράδυ θα ήθελα να μιλήσω με τα ψάρια κ πάλι θα μου λέγαν κ πάλι θα τους έλεγα κ πάλι θα με έπερνε ο ύπνος.

Έβρεξε όμως.
Κ δεν θα γίνει τίποτα απ όλα αυτά.
Κ κυρίως δεν θα έρθω να σου πω περαστικά.
Γιατί η βροχή καθαρίζει.
Από δρόμους μέχρι συνειδήσεις.

Γιατί με βροχή δεν βγαίνω όσο έχω σγουρά μαλλιά.

Τελικά,δεν μου πάει να προγραμματίζω Ή όντως η τύχη με έχει (ξε)γραμμένη;;


(Ούτως ή άλλως, με τέτοιο καιρό ούτε παγωτό, ούτε παγωτίνια μπορούσα να πάρω.
Κ όχι, δεν ήταν αφορμή η βροχή............)

Εκκρεμότητα.

έχεις σκεφτεί ποτέ πως θα ήταν αν δεν ήμουν εγώ αυτή που θα λύγιζα?

έχεις σκεφτεί πως θα είναι να μετράς ό,τι έχασες παρά να ζεις ό,τι κερδίζεις?


Κ όχι, δεν μιλάω για σένα αυτή τη φορά, για σένα δεν θα ξαναμιλήσω.


Για εμένα μιλάω.


Για εμένα που δεν θα σταματήσω ποτέ να λυγίζω και πάντα θα επιμένω να μετράω ό,τι έχασα.




Εμένα έχασα.Μόνο εμένα.

Ήθελα να ξερα, δεν βαρέθηκες??

Για 3 χρόνια

365*3 = 1095 μέρες

1095*24 = 26280 ώρες

...Και κάτι ψιλά άνοιξε η αυλαία για ένα έργο,
μικρού κόστους παραγωγής,
μεγάλου κόστους ψυχής.

ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΣ. Ήσουν εξαιρετικός στο ρόλο σου.

Το έπαθλο θα το λάβεις απ τις τύψεις σου.

ΥΓ. χωρίς να το καταλάβεις κάτι μου έδωσες απλόχερα.
Την προσπάθεια και το ταλέντο σου.
Ευχαριστώ που δεν πέρασα απ την ζωή σου αδιάφορα.



Ήθελα να ξερα, δεν βαρέθηκες??

Εδώ είναι το ταξίδι.

Στέγνωσαν τα δάκρυα και οι μιζέριες

για τις λάθος επιλογές.
για τις λάθος προβλέψεις.
για τις κακές συνήθειες.
για τις φιλίες που τέλειωσαν άδοξα.
για τα όσα δεν έχω.
για τα όσα έχω.
για τις καταστροφικές σχέσεις.
για τα όσα λέγονται πίσω απ την πλάτη μου.
για όσα λέγονται μπροστά μου.
για τα χιλιόμετρα μακρυά που με κρατάνε.
για τα κακώς κείμενα που δεν αλλάζουν.
για όσα έζησα κ όσα όχι αλλά θα ήθελα.
για τις απώλειες των ανθρώπων.
για τις στιγμές μοναξιάς.
για τις ώρες που δεν υπάρχει κανένας.
για όλα αυτά που νομίζω κ δεν ισχύει τίποτα.
για τους φόβους.
για σένα.

-για μένα-

Ένα τηλέφωνο "έρχομαι αύριο".Κ ας μην έρθει.Ένα μήνυμα "Θέλω να είσαι καλά για να είμαι κ εγώ".Γιατί υπάρχουν κάποιοι που θέλουν να παραμένουν εδώ για σένα.
Για μία καληνύχτα τους, για ένα τους τηλέφωνο,για ένα γέλιο,για ένα μήνυμα,για ένα "εγώ κ εσύ μαζί" αυτών αξίζει...

...να μηδενίσω το κοντέρ και να ξαναρχίσω μία διαδρομή.

Κέικ.

Άρχισα να ετοιμάζω την λίστα από τα υλικά που χρειάζομαι για να κάνω κεικ.Παίρνω τη λίστα κ πάω στο σούπερ μάρκετ.
Φοράω σκισμένο τζιν κ θυμάμαι...
Φτάνω στο σταντ με τα σοκολατοειδή,κάτω απ τις μαύρες σοκολάτες βρίσκονται οι τομπλερόν, τις βλέπω,βάζω μία στο καλάθι κ θυμάμαι...
Πηγαίνω να βρω γάλα, ακριβώς δίπλα είναι τα Μίλκο, βάζω ένα στο καλάθι κ θυμάμαι...
Έρχεται η ώρα για το ταμείο,δίνω τη σειρά μου στην κύρια από πίσω μου για να έχω χρόνο να θυμηθώ κ άλλα...
Γυρνάω σπίτι κ αφελώς ψάχνω δύο χέρια να χαιρετάνε απ τη γωνία...
Ανεβαίνω στο σπίτι, βάζω τα πράγματα στο ψυγείο κ κρατάω έξω την τομπλερόν κ το Μίλκο.
Τι μπορεί να σου κάνουν μία τομπλερόν κ ένα Μίλκο, να σε πιάσει κρίση πανικού, να έχεις μια ευφορία που λείπει απ τη ζωή σου τελευταία, ένα χαμόγελο κ κάτι γραμμάρια παραπάνω...
Όσο να λιώσει η σοκολάτο στο μπρίκι βάζω ραδιόφωνο, Ερωτικό 94.8 γιατί με την καρδιά ακούς καλύτερα...
Μα είναι δυνατόν όλα τα τραγούδια να γράφτηκαν για μας??
Βάζω το κέικ στο φούρνο...

Αυτή τη φορά το κέικ δεν το έκαψα γιατί δεν απορροφήθηκα στο τηλέφωνο κ στη φωνή του.
Το έβγαλα στην ώρα του.

Το καμένο το έτρωγα με μεγαλύτερη ευχαρίστηση, παρά ταύτα...

Σ^2

Δεν είμαι σε κατάσταση για ψαγμένες φιλοσοφίες κ αναζητήσεις και,και,και...
Μετά από 6ώρες ελληνικής live μουσικής κ κάτι μετρημένα(στο ένα χέρι)ποτ'ηρια κρασί όμως,διαπιστώνω τελικά πόσο πολύ μου λείπεις...
Κ ναι,είανι η αφορμή το ότι έχω ψιλοπιεί κ μ έχουν επηρεάσει τα τραγούδια γιατί μου λείπεις πάντα. Είτε ακούω, είτε δεν ακούω μουσική, είτε πίνω, είτε όχι...
Αλλά...Αλλά...Πολλά αλλά κ καμία πράξη. Πολλά λόγια κ κλάματα χωρίς αποτέλεσμα.
Κ αυτή τη φορά είπα δεν θα ξαναγυρίσω.Για μένα.Κ για σένα.Γιατί είναι άδικο κ για τους δύο. Θα ήθλεα να χτυπήσει το κινητό ενώ ήμουν έξω κ να μου έλεγες να βγω έξω απ το μαγαζί για να ακούγομαι κ να κλαιγόσουν επειδή πονάς κ δεν είσαι εδώ κ να βάζεις μουσική κ να τραγουδάς φάλτσα και να γελάω κ να παρακαλάς να μην κλείσουμε...
Τότε μου έλεγες οτί δεν ήθελες να βγαίνεις με κανέναν.Τώρα δεν μπορώ να βγαίνω εγώ με κανέναν.Γιατί πάντα υπάρχει μία ζυγαριά που γέρνει προς το μέρος σου.Κ στο πόσο καλύτερα θα ήταν αν ήσουν κ εσύ εκεί.Κ όταν μου λένε τα κορίτσια οτί δεν προσπαθώ να συνεχίσω τη ζωή μου δεν απαντάω.Γιατί η απάντηση είναι οτί δεν θέλω.
Κ δεν θέλω γιατί όσες φορές κ αν κοιτάω πίσω, στα λίγα κ στα πολλά που μας ένωναν κ μας χώριζαν ΜΟΝΟ χαμογελάω. Κ αυτά τα λίγα κ τα πολλά τα θέλω πίσω.Ακόμα κ τις άπειρες ώρες στο τηλέφωνο τις θέλω πίσω.Ακόμα κ τα μηνύματα που τα έσβησα, νομίζοντας οτί σβήνω κ εσένα μαζί, τα θέλω πίσω.Ακόμα κ τα φάλτσα.Κ τα μπουζούκια.Ακόμα κ τα άπλυτα δόντια.Ακόμα κ τα σκισμένα παντελόνια.Κ τα ξεπαγιάσματα κ τα πολλά νοσοκομεία.Κ τα λουλούδια που ποτέ δεν έφτασαν στο προορισμό τους.
Κ ξέρω οτί αυτό δεν θα το διαβάσεις ποτέ κ οτί κ να το διαβάσεις μπορεί να μην καταλάβεις...
Αλλά απ αυτήν την ιστορία κατάλαβα εγώ πολλά κ αυτό μου φτάνει.

Αύριο θα ξυπνήσω κ θα είναι όλα αλλιώς.
Το νοιώθω αλλά πιο πολύ το θέλω κ το χρειάζομαι.