Βασικα μετα απο πολλες ωρες προσωπικης ψυχοθεραπειας
κ πολλες ωρες προβληματισμου
κ πολλα χρονια που πηγαιναν πισω
διαπιστωσα οτι
σημασια δεν εχει τι λενε οι αλλοι,
οι αλλοι παντα θα λενε,
σημασια εχει εσυ,
οταν εχεις γυρισει σπιτι
μετα απο ποτα κ ξενυχτια
κ οντας επιρεπης
εισαι καλα με σενα
κ υπαρχουν ανθρωποι που σε κανουν να γελας ακομα.
Τοτε ολα καλα ειναι.
Ολα καλα ειναι.
Κ ας εχεις μνημες να σε πλακωνουν
κ ανθρωπους να λειπουν
κ καταστασεις να σε φθειρουν.
Δεν ειναι αρκετα.
Χρειαζονται πολλα περισσοτερα για να σου χαλασουν τη γαμημενη τη ζωη σου
που θες δεν θες
ΑΥΤΗ η μια ειναι,
οι αλλοι κ τα αλλα ειναι πολλα.
6/1/12
fairytale gone bad.
Πριν πολλα χρονια μου ειχαν πει
"ή εκτιμησε αυτο που εχεις ή χαστ'το πριν το εκτιμησεις"
μ αρεσε γιατι ελεγε πολλα χωρις να λεει τιποτα στην ακριβεια.
ηταν κατι σαν αυτο που κανουμε οι γυναικες.
μπορει να μιλαμε 3 ωρες για να καταληξουμε στο οτι αγορασαμε παπουτσια το πρωι.
το οποιο απο μονο του ειναι αχρηστη πληροφορια κ ακομα πιο αχρηστη ειναι οτι "σηκωθηκα απ τις 9, εφτασα κεντρο, βρηκα να παρκαρω αλλα ειδα οτι ακουμπουσα τον καδο κ το πηρα κ εψαξα παρακατω, βρηκα σ ενα στενο τελικα, εκλεισα κ τον καθρεφτη κ μετα περπατουσα, σταματησα να παρω κ ενα νερο απ το περιπτερο..." κ παει λεγοντας.
το κανω κ εγω.
απλα ουσιαστικα δεν λες τιποτα αλλα κανει εντυπωση γιατι λες πολλα.
ειναι ευκολο να λες πολλα χωρις να μιλας για την ουσια του πραγματος.
κ το παραπανω ειναι χαζο παραδειγμα, αυτη τη "σαλτσα" οταν την ακους κ αρχιζουν οι πεταλουδες μεσα σου να κανουν παρτυ ομως εχει σημασια.
εχει σημασια γιατι λιγο καιρο μετα, οχι πολυ, καταλαβαινεις οτι αυτο που ηθελε να πει τοτε τελικα ειναι οτι "πηρε παπουτσια".
αγαπαω το παραμυθι.
πεφτω πανω σ αυτο, το ακουω κ παθιαζομαι με οποιον το λεει.
εχω αναγκη απο παραμυθια σε μια στεγνη κ κυνικη πραγματικοτητα.
κ επειδη μεγαλωσα, δεν διαβαζω παραμυθια, εχω την αναγκη να τα ακουω ομως και οποιος τα λεει καλυτερα ειναι κ αυτος που ερωτευομαι.
γιατι κατα βαθος οσο κ αν καταλαβαινω οτι αυτο ειναι παραμυθι
δεν εχω το κουραγιο να βγει στη πραγματικοτητα.
γιατι εκει ειναι βαρβαρα
κ εγω ειμαι μικρη ακομα.
ακομα κ αυτο το κειμενο, λεει πολλα χωρις να πει τιποτα τελικα...
"ή εκτιμησε αυτο που εχεις ή χαστ'το πριν το εκτιμησεις"
μ αρεσε γιατι ελεγε πολλα χωρις να λεει τιποτα στην ακριβεια.
ηταν κατι σαν αυτο που κανουμε οι γυναικες.
μπορει να μιλαμε 3 ωρες για να καταληξουμε στο οτι αγορασαμε παπουτσια το πρωι.
το οποιο απο μονο του ειναι αχρηστη πληροφορια κ ακομα πιο αχρηστη ειναι οτι "σηκωθηκα απ τις 9, εφτασα κεντρο, βρηκα να παρκαρω αλλα ειδα οτι ακουμπουσα τον καδο κ το πηρα κ εψαξα παρακατω, βρηκα σ ενα στενο τελικα, εκλεισα κ τον καθρεφτη κ μετα περπατουσα, σταματησα να παρω κ ενα νερο απ το περιπτερο..." κ παει λεγοντας.
το κανω κ εγω.
απλα ουσιαστικα δεν λες τιποτα αλλα κανει εντυπωση γιατι λες πολλα.
ειναι ευκολο να λες πολλα χωρις να μιλας για την ουσια του πραγματος.
κ το παραπανω ειναι χαζο παραδειγμα, αυτη τη "σαλτσα" οταν την ακους κ αρχιζουν οι πεταλουδες μεσα σου να κανουν παρτυ ομως εχει σημασια.
εχει σημασια γιατι λιγο καιρο μετα, οχι πολυ, καταλαβαινεις οτι αυτο που ηθελε να πει τοτε τελικα ειναι οτι "πηρε παπουτσια".
αγαπαω το παραμυθι.
πεφτω πανω σ αυτο, το ακουω κ παθιαζομαι με οποιον το λεει.
εχω αναγκη απο παραμυθια σε μια στεγνη κ κυνικη πραγματικοτητα.
κ επειδη μεγαλωσα, δεν διαβαζω παραμυθια, εχω την αναγκη να τα ακουω ομως και οποιος τα λεει καλυτερα ειναι κ αυτος που ερωτευομαι.
γιατι κατα βαθος οσο κ αν καταλαβαινω οτι αυτο ειναι παραμυθι
δεν εχω το κουραγιο να βγει στη πραγματικοτητα.
γιατι εκει ειναι βαρβαρα
κ εγω ειμαι μικρη ακομα.
ακομα κ αυτο το κειμενο, λεει πολλα χωρις να πει τιποτα τελικα...
2/1/12
Κλισέ.
31 του μηνος προσπαθουσα να βρω ενα τραγουδι για τον καινουριο χρονο, εκτος απ το "παει ο παλιος ο χρονος". Παταω λοιπον στο youtube "παλιος χρονος" και μου βγαζει το "Χαρε, αν ησουν ανθρωπος" του Σφακιανακη.
Διπλο το χτυπημα, Σφακιανακης απ την μια,η μπουζουκοκατασταση ειναι πολυ μακρια απ τα ενδιαφεροντα μου, απ την αλλη εχοντας περασει καποιες βασικες απωλειες δεν θελω να αναφερομαι καθολου σε οτι αφορα το θανατο, νομιζοντας οτι αν δεν το "ακουω" σε λεξεις δεν υπαρχει κιολας.
Δεν ξερω αν μπηκε καλα η στραβα η με πλαγιωμετοπικη η αναποδα η οτιδηποτε ο χρονος,
οπως θελει ας μπηκε.
Εχουμε 363 μερες ακομα να του αλλαξουμε την πορεια οπως εμεις την θελουμε.
Κ φετος πρεπει να τα καταφερουμε.
Κ αν θελουμε να αλλαξει την στραβη πορεια του ο χρονος πρεπει να αλλαξουμε πρωτα εμεις.
Κ επειδη εγω τις αλλαγες τις φοβαμαι, φετος θα κανω μια προοδο, ετσι λεω, την αλλαγη που ζηταω στους αλλους κ στη διαθεση κ στην θεση των αστρων να την αρχισω απο εμενα.
Το ιδιο ευχομαι κ σε εσας!
Ο καινουριος χρονος ας μην φερει τιποτα λοιπον, αλλα ας μην παρει τιποτα απ οσα παλευουμε τοσα χρονια να κρατησουμε,ανθρωπους,αισθηματα,πιστη...
κ υγεια,ΥΓΕΙΑ,Υ.Γ.Ε.Ι.Α.
Αυτα φτανουν!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
