ποσα κομματια?

Η μικρη μου εμπειρια στον τομεα "διαπροσωπικες σχεσεις", πασης φυσεως
λεει οτι οι ανθρωποι ειναι κομματια απο παζλ.
Ενα παζλ των εκατομυριων κομματιων.
Ο καθενας μας ενα κομματι αυτου.
Ολοι μαζι ενα συνολο που δενει ομοιομορφα.
Υπαρχουν τα κομματια που εφαπτομαστε και αυτα που ειναι μακρινα.
Αλλα παρ ολα αυτα για ολους υπαρχει ενας συνδετικος κρικος.
Και τωρα που το σκεφτομαι
πραγματικα δεν μπορω να καταλαβω τι εχουμε να χωρισουμε
ο στοχος ολονων μας ειναι να κολλησουμε στο παζλ.
Το παζλ της ζωης.
Και που λενε οτι κανεις δεν ειναι αναντικαταστατος.
Ψεμματα ειναι.
Παντα διαφορετικο κομματι θα ειναι ο "αντικαταστατης"
απλα μπορει να κολλαει απ την αλλη μερια του κομματιου σου.
Και αυτοι που ηρθαν κ εφυγαν απ τη ζωη σου
ηταν γιατι η θεση τους ηταν παρακατω
η παραπανω.
Και πηγαν να την βρουνε.
Αλλοι την βρισκουν συντομα.
Αλλοι αργουν.
Αλλοι ποτε.
Αλλοι την βρισκουν και την αφηνουν.
Αλλα αυτο δεν σημναινει οτι δεν υπαρχουν τα ταιριαστα κομματια του καθενος.
ΥΠΑΡΧΟΥΝ.
Απλα μερικοι αποφευγουν τα "ζευγαρια" τους
μονο και μονο γιατι σε μια ζωη με ορια και μαλιστα μη προκαθορισμενα
θελεις να δεις ολο το παζλ.
Και αν με ρωτησεις ποτε καταλαβαινεις οτι "κουμπωσες" σε αλλο κομματι.
Δεν ξερω, θα απαντησω.
Νομιζω οτι το καταλαβαινεις.
Μεχρι να βρεθει το επομενο κομματι
και παει λεγοντας...

Και νομιζω οτι ολο αυτο το παζλ τελικα
ειναι μια μεγαλη, τεραστια μουντζα προς ολους μας.
Γιατι ειναι δυσκολο να δεχτουμε οτι καποια παζλ
μενουν χρονια στα ραφια
και ποτε μπορει να μην ολοκληρωθουν.
Και καποια γινονται απ την πρωτη μερα και μπαινουν σε καδρα.

Μου ειχαν φερει απο την Ντισνευλαντ οταν ημουν μικρη δωρο ενα παζλ 2500 κομματια.
Με τα 2500 χιλιαδες κομματια μπορουσες να κανεις ολοκλητο το παζλ, μπορουσες να κανεις 3 μικροτερα μοιραζοντας τα κομματια και 6 ακομα πιο μικρα.

Οποτε, αν ειναι ετσι κ το δικο μας παζλ
τυχεροι ειμαστε...
Καταλαβαινετε...