και παλι πισω.

Και οσο και αν ξεχνας.
Παντα υπαρχουν πραγματα να θυμιζουν.
Και οταν βρισκονται αυτα τα πραγματα
παλι κατι θα σπαει μεσα σου.
Και παντα θα κοντοστεκεσαι
και θα θυμασαι τα παντα απ την αρχη
αλλα σ εκεινο το σημειο δεν πρεπει να γυρισεις πισω
ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ
γιατι και να γυρισεις εισαι μονη σου
και αν δεν εισαι μονη σου
θα φταιει η λυπηση, τιποτε αλλο.
τα χουμε πει
τα χουμε ξαναπει
ΦΤΑΝΕΙ
μεινε εδω που εισαι το κερατο μου
μην γυρνας
εκανες αμαν και πως να φυγεις.
γιατι δεν δεχομαστε το να προχωρησει καποιος τη ζωη του στη τελικη?
γιατι τοσος εγωισμος?
δεν ειναι εγωισμος.
ειναι αυτο που λεει η φιλη μου "ας ειναι καλα, να μην ξερω ομως λεπτομερειες"
και αν τις μαθεις τις λεπτομερειες χωρις να το θελεις??
γιατι να ειναι τοσο δυσκολο??
γιατι βασσανιζομαστε τοσο??
γιατι τα παντα ειναι μια ερωτηση??
γιατι να μην ηταν πιο απλα??
ενα delete
ενα format
ενα paste
ενα κατι.
Τελος παντων.
θυμαμαι τις μερες "πριν ξεχασω"
και ειλικρινα δεν θελω να γυρισω.
ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ.

και κατι τελευταιο
δεν μ ενοχλει οτι η ζωη του προχωρησε περισσοτερο απ την δικη μου
μ ενοχλει γιατι διαπιστωνω οτι ακομα εχω μεινει σ ενα "μας" που δεν υπαρχει εδω και -πλεον- χρονια.
και το χειροτερο ειναι οτι νομιζα οτι ειχα ξεχασει.
και αυτη τη φορα δεν εχω να κατηγορησω κανεναν γι αυτο!