28/10/11

σιγουρα καλυτερα.

δεν μπορω να μαλωνω.
κ ειδικα οταν δεν υπαρχει το δικιο και το αδικο.
κ ειδικα οταν προκειται για ατομα που με τον χρονο τουσ εβαλα ψηλα.
δεν μπορω να μαλωνω.
γιατι παντα κατι σπαει.
μικρο, μεγαλο, δεν εχει σημασια.
σπαει.
κ φοβαμαι στην ιδεα οτι μπορει να μην ηταν τοσο δυνατο ωστε να μην ξανακολλησει.

ειναι ωρες που σκεφτομαι
αν την ωρα που αρχιζεις κ φωναζεις αυτα που λες εχεις χρονο να τα σκεφτεις.
εγω δεν εχω παντα
μεσα στους λυγμους που επονται τα σκεφτομαι.
κ πολυ εγωιστικα θα πω οτι σχεδον ποτε δεν εχω βρει κατι που θελω να αλλαξω στα λογια μου
στον τονο μου θα αλλαζα πολλα.
τα λογια τα προσεχω

κ οσοι ξερουν καταλαβαινουν.

ευχη κ καταρα.
να προσεχεις κ να καταλαβαινεις.

πως θα ηταν αν δεν προσεχα κ δεν καταλαβαινα?
πως θα ημουν?
ισως καλυτερα.

24/10/11

ποσα κομματια?

Η μικρη μου εμπειρια στον τομεα "διαπροσωπικες σχεσεις", πασης φυσεως
λεει οτι οι ανθρωποι ειναι κομματια απο παζλ.
Ενα παζλ των εκατομυριων κομματιων.
Ο καθενας μας ενα κομματι αυτου.
Ολοι μαζι ενα συνολο που δενει ομοιομορφα.
Υπαρχουν τα κομματια που εφαπτομαστε και αυτα που ειναι μακρινα.
Αλλα παρ ολα αυτα για ολους υπαρχει ενας συνδετικος κρικος.
Και τωρα που το σκεφτομαι
πραγματικα δεν μπορω να καταλαβω τι εχουμε να χωρισουμε
ο στοχος ολονων μας ειναι να κολλησουμε στο παζλ.
Το παζλ της ζωης.
Και που λενε οτι κανεις δεν ειναι αναντικαταστατος.
Ψεμματα ειναι.
Παντα διαφορετικο κομματι θα ειναι ο "αντικαταστατης"
απλα μπορει να κολλαει απ την αλλη μερια του κομματιου σου.
Και αυτοι που ηρθαν κ εφυγαν απ τη ζωη σου
ηταν γιατι η θεση τους ηταν παρακατω
η παραπανω.
Και πηγαν να την βρουνε.
Αλλοι την βρισκουν συντομα.
Αλλοι αργουν.
Αλλοι ποτε.
Αλλοι την βρισκουν και την αφηνουν.
Αλλα αυτο δεν σημναινει οτι δεν υπαρχουν τα ταιριαστα κομματια του καθενος.
ΥΠΑΡΧΟΥΝ.
Απλα μερικοι αποφευγουν τα "ζευγαρια" τους
μονο και μονο γιατι σε μια ζωη με ορια και μαλιστα μη προκαθορισμενα
θελεις να δεις ολο το παζλ.
Και αν με ρωτησεις ποτε καταλαβαινεις οτι "κουμπωσες" σε αλλο κομματι.
Δεν ξερω, θα απαντησω.
Νομιζω οτι το καταλαβαινεις.
Μεχρι να βρεθει το επομενο κομματι
και παει λεγοντας...

Και νομιζω οτι ολο αυτο το παζλ τελικα
ειναι μια μεγαλη, τεραστια μουντζα προς ολους μας.
Γιατι ειναι δυσκολο να δεχτουμε οτι καποια παζλ
μενουν χρονια στα ραφια
και ποτε μπορει να μην ολοκληρωθουν.
Και καποια γινονται απ την πρωτη μερα και μπαινουν σε καδρα.

Μου ειχαν φερει απο την Ντισνευλαντ οταν ημουν μικρη δωρο ενα παζλ 2500 κομματια.
Με τα 2500 χιλιαδες κομματια μπορουσες να κανεις ολοκλητο το παζλ, μπορουσες να κανεις 3 μικροτερα μοιραζοντας τα κομματια και 6 ακομα πιο μικρα.

Οποτε, αν ειναι ετσι κ το δικο μας παζλ
τυχεροι ειμαστε...
Καταλαβαινετε...

14/10/11

Μια συγχιση.

Προσπαθω μερες να γραψω κατι.

Εχω σταματησει να μπορω να εκφραζομαι.
Δυσκολευομαι πλεον.
Γιατι ειμαι καλα.

Γιατι προσπαθησα να αλλαξω προτεραιοτητες.
Και τα εχω ψιλοκαταφερει.
Οχι τελειως και ποτε δεν θα τελειοποιηθει.


Κοιτα να δεις.
Βλεπεις καποιον στο δρομο χωρις μαλλια. Τι θα πεις? Φαλακρος.
Κ ομως του εχουν πεσει τα μαλλια απ τις χημειοθεραπειες.
Βλεπεις εναν χοντρο. Χοντρος θα πεις.
Κ ομως ειναι αρρωστος.
Βλεπεις εναν σκουπιδιαρη. Βρωμαει θεωρεις.
Μεγαλωσε μεσα σε αρωματα θα μαθεις.

Δυστυχως, σχεδον ποτε τα πραγματα δεν ειναι αυτα που βλεπουμε. Τουλαχιστον σχεδον ποτε.

Χαλασα πολυ χρονο να προσπαθω να μαθω να γελαω ψευτικα για να φαινομαι καλα.
Και δεν βρηκα εστω κ ενα λεπτο για να βρω κατι να με κανει να γελαω.



Θελω παρα πολυ να μιλησω με εναν-εναν απο εσας κ να συζητησουμε αυτα που δεν μπορουμε με αλλους.
Για να μπεις στη διαδικασια να κανεις μπλογκ εχεις αναγκη να γραψεις.
Κ ολα οσα γραφονται εδω μεσα, ακομα κ αυτα που θεωρουνται αστειες η φανταστικες ιστοριες κρυβουν αληθειες πισω.

Βρειτε τες.
Μην τις κρυβετε.
Μετα δεν θα μπορεσετε να τις βρειτε.
Επαθα, εχασα, εμαθα.
Θα επρεπε να υπαρχει μια κλιση του "πεφτω" που θα γινεται "σηκωθηκα".


Ο κοσμος θα μιλησει ουτως η αλλως.
Εσυ ξερεις τι περασες κ τι υπαρχει πισω απ αυτα που κοροιδευουν οι αλλοι.

Εδω, πισω απο μια οθονη κ μεσω πιξελ αισθανομαι περισσοτερο ο εαυτος μου,
μονο εδω και στην αγκαλια της μαμας.
Ειναι περιεργος ο κοσμος ρε.
Δυσκολευομαι να ανταπεξελθω.

Μικρη ειμαι ακομα...
Θα μαθω...

Κ τωρα θα μου πεις, τι μαλακιες ελεγες στην αρχη οτι εισαι καλα??
Ειμαι καλα!
Στο σταδιο συνειδητοποιησης.
Ειναι πολυ καλα εδω, αρχιζεις κ βρισκεις το προβλημα.
Η λυση εχει την λιγοτερη σημασια.
Λυση δεν υπαρχει παντα ουτως η αλλως,
αλλα αν βρεις το προβλημα θα ξερεις να λες μετα "περασε κ αυτο κ επέζησα".