22/3/10

Ήθελα να ξερα, δεν βαρέθηκες??

Για 3 χρόνια

365*3 = 1095 μέρες

1095*24 = 26280 ώρες

...Και κάτι ψιλά άνοιξε η αυλαία για ένα έργο,
μικρού κόστους παραγωγής,
μεγάλου κόστους ψυχής.

ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΣ. Ήσουν εξαιρετικός στο ρόλο σου.

Το έπαθλο θα το λάβεις απ τις τύψεις σου.

ΥΓ. χωρίς να το καταλάβεις κάτι μου έδωσες απλόχερα.
Την προσπάθεια και το ταλέντο σου.
Ευχαριστώ που δεν πέρασα απ την ζωή σου αδιάφορα.



Ήθελα να ξερα, δεν βαρέθηκες??

17/3/10

Εδώ είναι το ταξίδι.

Στέγνωσαν τα δάκρυα και οι μιζέριες

για τις λάθος επιλογές.
για τις λάθος προβλέψεις.
για τις κακές συνήθειες.
για τις φιλίες που τέλειωσαν άδοξα.
για τα όσα δεν έχω.
για τα όσα έχω.
για τις καταστροφικές σχέσεις.
για τα όσα λέγονται πίσω απ την πλάτη μου.
για όσα λέγονται μπροστά μου.
για τα χιλιόμετρα μακρυά που με κρατάνε.
για τα κακώς κείμενα που δεν αλλάζουν.
για όσα έζησα κ όσα όχι αλλά θα ήθελα.
για τις απώλειες των ανθρώπων.
για τις στιγμές μοναξιάς.
για τις ώρες που δεν υπάρχει κανένας.
για όλα αυτά που νομίζω κ δεν ισχύει τίποτα.
για τους φόβους.
για σένα.

-για μένα-

Ένα τηλέφωνο "έρχομαι αύριο".Κ ας μην έρθει.Ένα μήνυμα "Θέλω να είσαι καλά για να είμαι κ εγώ".Γιατί υπάρχουν κάποιοι που θέλουν να παραμένουν εδώ για σένα.
Για μία καληνύχτα τους, για ένα τους τηλέφωνο,για ένα γέλιο,για ένα μήνυμα,για ένα "εγώ κ εσύ μαζί" αυτών αξίζει...

...να μηδενίσω το κοντέρ και να ξαναρχίσω μία διαδρομή.

7/3/10

Κέικ.

Άρχισα να ετοιμάζω την λίστα από τα υλικά που χρειάζομαι για να κάνω κεικ.Παίρνω τη λίστα κ πάω στο σούπερ μάρκετ.
Φοράω σκισμένο τζιν κ θυμάμαι...
Φτάνω στο σταντ με τα σοκολατοειδή,κάτω απ τις μαύρες σοκολάτες βρίσκονται οι τομπλερόν, τις βλέπω,βάζω μία στο καλάθι κ θυμάμαι...
Πηγαίνω να βρω γάλα, ακριβώς δίπλα είναι τα Μίλκο, βάζω ένα στο καλάθι κ θυμάμαι...
Έρχεται η ώρα για το ταμείο,δίνω τη σειρά μου στην κύρια από πίσω μου για να έχω χρόνο να θυμηθώ κ άλλα...
Γυρνάω σπίτι κ αφελώς ψάχνω δύο χέρια να χαιρετάνε απ τη γωνία...
Ανεβαίνω στο σπίτι, βάζω τα πράγματα στο ψυγείο κ κρατάω έξω την τομπλερόν κ το Μίλκο.
Τι μπορεί να σου κάνουν μία τομπλερόν κ ένα Μίλκο, να σε πιάσει κρίση πανικού, να έχεις μια ευφορία που λείπει απ τη ζωή σου τελευταία, ένα χαμόγελο κ κάτι γραμμάρια παραπάνω...
Όσο να λιώσει η σοκολάτο στο μπρίκι βάζω ραδιόφωνο, Ερωτικό 94.8 γιατί με την καρδιά ακούς καλύτερα...
Μα είναι δυνατόν όλα τα τραγούδια να γράφτηκαν για μας??
Βάζω το κέικ στο φούρνο...

Αυτή τη φορά το κέικ δεν το έκαψα γιατί δεν απορροφήθηκα στο τηλέφωνο κ στη φωνή του.
Το έβγαλα στην ώρα του.

Το καμένο το έτρωγα με μεγαλύτερη ευχαρίστηση, παρά ταύτα...