5/2/12

ξεμιζεριασε

Δεν μπορω να σε βλεπω ετσι
και εσενα που καθεσαι απεναντι μου
και εσενα που σου μιλαω στο τηλεφωνο
και εσενα που τα λεμε μονο στο facebook
και εσενα που κοιμαμαι μαζι
και εσενα που δεν σε ξερω
και εσενα που δεν με ξερεις
και εσενα που διαβαζεις αυτη τη στιγμη.
Δεν μπορω να σε βλεπω να μαραζωνεις ανουσια
γιατι τα ουσιαστικα ειναι αυτα που δεν αγγιζεις για να μην ματωσεις

δεν μπορω να σε βλεπω να χορευεις στα μπαρ κ να κλαις μολις φτανεις σπιτι
δνε μπορω να σε ακουω να μιλας για το ποσο τελεια περνας χωρις να το πιστευεις
δεν μπορω να μου το παιζεις γκομενος για να καλυψεις τις απειρες ανασφαλειες σου
δεν μπορω να σε βλεπω να μειωνεις τοσο τον εαυτο σου κ να γινεσαι τοσο δευτερη
δεν μπορω πια να δεχομαι ολο αυτο το θεατρο
κ κυριως δεν μπορω να μεινω αλλο σ αυτη τη παρασταση
ουτε σαν θεατης
ουτε σαν ηθοποιος

κουραστικα
βαρεθηκα
με χαλασα
με εχασα
με απογοητευσα

δεν μπορω αυτη τη φτηνια κ την μιζερια ρε φιλε
δεν την μπορω

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

...φτάνει.

ok ok είπε...

αρκετα με το κλαψομουνιασμα :D

αυτή που ήταν κάποτε είπε...

Κανείς μας δε μπορεί, αλλά όλοι μένουμε... Αν απαντηθεί αυτό το γιατί ίσως βρούμε τη λύση όλοι μας, λοιπόν!

atihrastw είπε...

ftanei +1

η τάδε είπε...

Ανήκεις στα αγαπημένα μου μπλογκς γιατί είσαι τέλεια γαμώτο! :)